شرح مختصر
هبه اصطلاحی است در فقه اسلام به معنی عقد تملیک مالی بدیگری و به رایگان که شخص بخشنده را «واهب»، طرف گیرنده را «متهب» و مال مورد هبه را «عین موهوبه» گویند.که عقد هبه با ایجاب و قبول و قبض عین موهوبه تشکیل میگردد. واهب امکان بازگشت از هبه را ولو بدون رضایت متهب (گیرنده مال) دارد مگر در هبه به اولاد، خواهر و برادر، عمو و عمه، زن یا شوهر.(سکوتی نسیمی، رضا، 1384، ص56) در عقد هبه برای شخص واهب مدت زمانی گذاشته شده تا بتواند در آن مدت عقد هبه را فسخ کند ولو اینکه عین موهوبه تلف شده باشد همچنین رجوع ایقاع نظیر فسخ عقد است و با هر لفظ و فعلی که دلالت بر آن نماید واقع می شود.
انسان بخش مهمی از روابط اجتماعی خود را با دیگران با توافق و بستن قراردادهای گوناگون تنظیم می کند. حاکمیت اراده در قراردادها و به طور مثال در عقود و ایقاع، اصل است که جز در موارد برخورد با نظم جامعه و قانون پذیرفته شده است. این اصل لازمه کرامت و آزادی است که خداوند به انسان عطا فرموده است. بر این اساس اصولاً هر عقدی با تلاقی دو اراده تشکیل می شود و طرفین با قصد بقای اعتبار و آثار و نتایج آن، آنرا منعقد می نمایند. پس از انعقاد عقد به نحو صحت، ممکن است شرایطی به وجود آید که احد از متعاملین از انعقاد عقد پشیمان شده و به هر دلیل نخواهد عقد و آثار آن ادامه داشته باشد. انحلال عقد صحیح ممکن است به صور مختلفی صورت پذیرد. ممکن است قرار داد با توافق طرفین عقد اقاله شود یا به علت قانونی یا قراردادی منفسخ گردد یا از طرف یکی از متعاملین فسخ گردد و همچنین یکی از طرق پایان بخشیدن به حیات عقد و رجوع می باشد که قانونگذار نسبت به بعضی عقود آنرا پیش بینی نموده است و امکان رجوع در بعضی از عقود نیز مورد اختلاف است از جمله عقودی که قانونگزار امکان رجوع از آن را پیش بینی نموده عقد هبه می باشد که اصولاً قابل رجوع است مگر در مواردی که قانون گذار آنرا منع نموده است.
همچنین در ادامه پژوهش باید گفت: در نکاح مرسوم است که مرد از زن دلخواه و مورد پسند خود خواستگاری کند و طرف مقابل و بستگان نزدیک او، ممکن است این پیشنهاد ازدواج را قبول یا رد نمایند. در صورت پذیرش تقاضا، طرفین ممکن است بنا به دلایلی آمادگی لازم را برای ازدواج نداشته باشند. اما برای اعلام عزم و اراده راسخ خود به ازدواج با طرف مقابل، به همدیگر وعده نکاح دهند. وعده نکاح یا نامزدی که در عرف امری مرسوم و متداول می باشد، قرارداد بین نامزدها برای ازدواج در آینده است. تضمینی وجود ندارد که این وعده نکاح به عقد ازدواج منتهی شود، بلکه ممکن است بنا به عللی بهم خورده و مسائل جبران خسارت وارده بر یکی از نامزدها و نیز استرداد هدایایی که در دوران نامزدی رد و بدل شده، مطرح گردد. یکی از آداب و رسوم رایج و مرسوم در دوران نامزدی، دادن هدایا می باشد. که این هدایا ممکن است از طرف نامزدها به همدیگر یا به بستگان نزدیک نامزد و یا اینکه از سوی بستگان نزدیک به نامزدها، داده شود. که مطابق مواد ۱۰۳۸ و ۱۰۳۷ ق.م با لحاظ و رعایت شرایطی این هدایا قابل استرداد هستند.از آنجایى که ماهیت حقوقى پس گرفتن هدایای نامزدی قبل از عقد نکاح با هدایاى پس ازعقد که ازطرف زوجین و یا بستگان به آنها داده مى شود تا حدودى متفاوت است و بیان خلاصه اى در باب هدایاى قبل از ازدواج مى تواند به روشن شدن بحث هدایاى پس از ازدواج کمک نماید.
قانون مدنى صرفاً وضعیت حقوقى هدایاى قبل از عقد نکاح را روشن نموده و اشاره اى به هدایاى پس از ازدواج نکرده است بدین جهت بایستى ماهیت حقوقى آنها را، تحت سایر عناوین قانونى جست وجو نمود. مواد ۱۰۳۷ و ۱۰۳۸ قانون مدنى به ترتیب چنین بیان نموده است که: «هریک از نامزدها مى تواند درصورت به هم خوردن وصلت منظور هدایایى را که به طرف دیگر یا ابوین او براى وصلت منظور داده است مطالبه کند اگر عین پس گرفتن هدایای نامزدی موجود نباشد مستحق قیمت هدایایى خواهدبود که عادتاً نگاه داشته مى شود مگر اینکه آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد.» «مفاد ماده قبل، از حیث رجوع به قیمت درموردى که وصلت منظور در اثر فوت یکى ازنامزدها به هم خورد محسوس نخواهدبود.»
بنابراین باتوجه به مواد فوق مى توان دریافت که چنانچه قبل از عقد نکاح از طرف نامزدها یا ابوین آنها هدایایى به طرف دیگر داده شده است در تمام موارد، قابل مطالبه نیست بلکه تنها تحت شرایطى، طرف اهداکننده حق مطالبه آن هدایا را خواهدداشت. آن شرایط به شرح ذیل عبارتند از:
1-وصلت منظور به هم خورده و بنا نباشد ازدواج صورت گیرد. دراین صورت هدایایى که هریک از طرفین به طرف دیگر یا ابوین او داده است قابل مطالبه و استرداد خواهدبود.
2- این هدایا به منظور و در راستاى وصلت طرفین و نه به انگیزه دیگرى تقدیم شده باشد.
3- چنانچه عین هدایا موجود است عین قابل مطالبه و استرداد است لکن چنانچه عین موجود نیست صرفاً قیمت هدایایى قابل مطالبه است که عادتاً نگاه داشته مى شود مثلاً هدایایى مصرف شدنى که با مصرف عین آن از بین مى رود از شمول این بند خارج است. هدایا از نوع البسه و عطور از این گونه اند.
4-قیمت هدایاى نگاه داشتنى که تلف شده اند درصورتى قابل مطالبه است که بدون تقصیر هدیه گیرنده تلف نشده باشد.
5-به هم خوردن وصلت به جهت فوت یکى از طرفین نباشد.
عنوان : | پایان نامه مقایسه تطبیقی استرداد هدایای نامزدی با رجوع به هبه |
تعداد صفحات: | 98 صفحه |
قالب: | word و قابل ویرایش |
قیمت: | فقط 99000 تومان |
قوانين و مقررات سايت مي باشد . کليک جهت خريد کالا ، به منظور پذيرش |
ایرانی داک مرجع تخصصی دانلود پایان نامه، پروپوزال و تحقیقات دانشجویی در ایران است. شما می توانید جدید ترین پایان نامه، پروپوزال ، پرسشنامه و تحقیقات دانشجویی ایرانی داک را در این باره مطالعه کنید. |
توجه ، توجه خیلی مهم : لطفا ایمیل خود را بدون www وارد کنید و از درستی ایمیل خود مطمئن باشید زیرا یک نسخه از فایل علاوه بر نمایش بعد از پرداخت، به صورت خودکار به ایمیل شما ارسال می گردد.
بعد از پرداخت آنلاین توسط کارتهای بانکی تحت شتاب لینک دانلود فایل بصورت اتوماتیک برای شما آزاد و نمایش داده می می شود و همچنین اگر در هنگام خرید ایمیل خود را وارد کرده باشید یک نسخه از فایل خریداری شده به ایمیل شما ارسال می شود.
راهنمای دانلود :
ابتدا بر روی گزینه خرید در بالا کلیک کنید سپس نام و ایمیل خود را در کادر وارد و بر روی گزینه ”خرید “ کلیک کنید.
سپس با انتقال به سامانه پرداخت و انتخاب گزینه ؛ پرداخت از طریق درگاه های بانکی؛ بانک صادر کننده کارت خود را انتخاب و با پرداخت وجه ،لینک فایل مورد نظر به ایمیل شما بلافاصله ارسال می گردد.
جهت راهنمای پرداخت اینترنتی اینجا کلیک کنید